توپ ضد هوایی خودکششی مارکس من توسط وایکرز توسعه یافت این سلاح قابل مقایسه با توپ های المانی گپارد است تنها کاربر ان ارتش فنلاند که در دهه 90 7 واحد ان را سفارش داد و به ان نام ItPsV 90 داد .مارکس من برای حفاظت هوایی ارتفاع پایین در درگیری های زرهی در نظر گرفته شد. اولویت اول برای زدن هلی کوپتر ها و بعد از ان هواپیماهایی که در ارتفاع پایین پرواز می کنند و هواپیماهای بدون سرنشین بود .هرچند می توان از ان به عنوان اتشبار پشتیبانی استفاده کرد .مارکس من با 2 توپ اورلیکن(ایرانی ها این اسم رو زیاد شنیدن!) مسلح شد .460 گلوله ضد هوایی و 40 تیر ضد زره با خود حمل می کند . 

 

در اواخر دهه هفتاد یک سلاح ضد هوایی خودکششی 35-40 میلی متری در امریکا تحت توسعه قرار گرفت. این پروژه تحت برنامه DIVAD پیگیری شد تا برای جایگزینی M 163 vulcan SPAAG های فرسوده استفاده شود. بخش هوایی کمپانی فورد از بین دو گزینه برای اجرای تمام عیار بخش مهندسی پروژه DIVADانتخاب شد. در 1981 این سیستم توپخانه تحت عنوان M247 Sergeant York به خدمت ارتش امریکا در امد. در همان سال 12 دستگاه سفارش داده شد. در نهایت 618 واحد سفارش داده شد گرچه فقط 50 دستگاه تولید گشت. بودجه این پروژه در سال ا1985 به علت نارضایتی از عملکرد و مشکلات فنی قطع شد. علت اصلی قطع پروژه برد ناکافی برای درگیری با اهداف هوایی بود البته سرعت حرکت کم و مشکلاتی با سیستم ترکنیگ رادار ها به علل قطع بودجه اضافه شد. M247 مدتی بعد از خدمت بازنشسته شد .